روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها دستورالعمل ریسک ها و فرصت ها

روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها دستورالعمل ریسک ها و فرصت ها اقدامات لازم جهت پرداختن به ریسک ها و فرصت ها را تعریف میکند. همچنین روش اجرایی مدیریت ریسک ها و فرصت ها بایستی با در نظر گرفتن بندهای 4 – 1 – درک سازمان و محیط آن و همچنین 4 – 2 – درک نیازها و انتظارات طرف های ذینفع به ریسکها و فرصتهای مورد نیاز سازمان بپردازد. روش اجرایی تدوین شده پیش روی شما متقاضیان محترم بر طبق به روزترین مستندات ایزو 9001 و ایزو 14001 و ایزو 45001 تهیه و تدوین و منتشر شده است.

روشهای اجرایی دیگر را می توانید به رایگان از منوی خدمات مرکز ، به روی منوی نمونه مستندات ISO ، نمونه روشهای اجرایی ISO بروید. روشهای اجرایی مورد نظر خود را به رایگان به همراه فرمهای ISO دانلود کنید و به رایگان دریافت نمایید.

1- هدف :

هدف از تدوین این روش اجرایی شناسایی، تجزیه و تحلیل، تعریف و پیگیری اقدامات کنترلی و اصلاحی ریسکها و فرصتها در حوزه کیفیت، ایمنی و بهداشت و زیست محیطی هست.

2 – دامنه کاربرد :

این روش در تمامی واحدها و فرایندهای موثر بر کیفیت، ایمنی و بهداشت و زیست محیطی کاربرد دارد .

3 – مسئولیت ها :

مسئولیت نظارت : مدیریت ارشد

مسئولیت اجرا : مدیران واحدها

4 – شرح :

4-1- شناسایی ریسکها و فرصتها

کلیه مسئولین واحدها (معاونت ها) همزمان با دوره پایش فرایندها، موظف هستند تا نسبت به شناسایی و ثبت ریسکها و فرصت های حوزه های کیفیت، ایمنی و بهداشت و زیست محیطی تحت اجرای خود، مطابق با فرم ریسک / فرصت با کد F-05-00-01 اقدام نمایند. از جمله مواردی که بایستی در این شناسایی لحاظ گردد می توان به راهبردها و تصمیمات، عملیات، فرآیندها، منابع انسانی، وظایف، پروژه ها، محصولات یا خدمات و دارایی ها و… نام برد.

4-2- تحلیل و ارزیابی ریسکها و فرصتها

نماینده مدیریت وظیفه دارد نسبت به پیگیری و جمع آوری فرم ریسکها و فرصتها که توسط مسئولین واحدها (معاونتها) تهیه شده اند را جمع آوری و با برگزاری جلسات عمومی و تخصصی با مدیران ذیربط با هر از ریسکها و فرصتها نسبت تحلیل و ارزیابی آنها اقدام می کند. در این تحلیل کسب نظرات کلیه افراد مرتبط با موضوع ضروریست. نتیجه این جلسات و تحلیل ها، تصدیق وجود ریسک و فرصت بهمراه تعیین ارجحیت و الویت مدیریت آنها می باشد. لازم به ذکر است نتیجه این تحلیل و ارزیابی ها در همان فرم ریسک / فرصت با F-05-00-01 ثبت و نگهداری می گردد.

4-3- تعریف و اجرای اقدامات مرتبط با ریسکها و فرصتها

در همان جلسات تحلیل و ارزیابی ریسکها و فرصتها و با حضور نهایی مدیر عامل (در صورت ضرورت) نسبت به تعریف اقدامات مرتبط با ریسکها و فرصتها عمل می گردد.

گزینه های پرداختن به ریسک ها می تواند شامل موارد زیر باشد: اجتناب از ریسک ، قبول ریسک به منظور دنبال کردن یک فرصت ، حذف منبع ریسک ، تغییر احتمال یا عواقب ، به اشتراک گذاری ریسک به وسیله تصمیم گیری آگاهانه و همچنین فرصت ها می توانند منجر به روال های جدید، ایجاد محصولات جدید، گشایش بازار های جدید، پرداختن به مشتریان جدید، ایجاد مشارکت ها، استفاده از فناوری جدید و دیگر امکانات مطلوب و مناسب برای پرداختن به نیازیهای سازمان یا مشتریان آن شوند.

هرگونه اقدامی که جهت کنترل ریسک و یا دنبال کردن فرصت تعریف گردد بایستی در فرم ریسک / فرصت با کد F-05-00-01 ثبت شده و همچنین مطابق با همین فرم، منابع مورد نیاز، مسئول یا مسئولین انجام و مهلت انجام و زمان ارزیابی اثربخشی اقدامات تعریف می گردد. به جهت حصول اطمینان از تحت کنترل در آوردن همه ریسکها و فرصتهای شناسایی شده، تمامی ریسکها و فرصتها مندرج در فرم ریسک / فرصت با کد F-05-00-01 توسط نماینده مدیریت شماره گذاری می گردد و در فرم لیست پیگیری ریسکها و فرصتها با کد F-05-00-02 ثبت و پایش می گردند.

روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها – نکات مهم

نکته 1: در راستای اجرای مدیریت ریسک چنانچه عدم انطباقی کشف گردید بایستی مطابق با روش اجرایی مدیریت اقدامات اصلاحی با کد P-02 این موضوع مدیریت گردد.

نکته2: گاهی اوقات یک ریسک می تواند در عین این که ریسک هست در مقطعی دیگر فرصت تلقی گردد و برعکس. لذا برای چنین مواردی بایستی با دقت بیشتری نسبت به تحلیل ، ارزیابی و تعریف و اجرای اقدامات عمل کرد.

نکته3: چنانچه در ارزیابی ریسک ، بین افراد مرتبط تصمیم گیرنده اختلاف نظری در خصوص شدت وقوع و یا احتمال وقوع پیش آید، بایستی این ارزیابی با دقت بیشتر و از نظر علمی و فنی دقیق تر انجام گردد. این نوع ارزیابی ریسک به سازمان این امکان را می دهد تا دامنه و شدت اثر هر یک از مواقع محتمل الوقوع ناشی از عدم قطعیت فضای کسب و کار را بر دستیابی به استراتژی هایش تحلیل نماید. در اغلب روش ها، ارزیابی ریسک بر اساس دو مولفه احتمال وقوع (Like hood, Probability) و شدت (Impact, Severity) و معمولا بر اساس ترکیب روش های کمی و کیفی انجام می پذیرد.

نکته4: هرگونه اعمال تغییرات در کلیه موضوعات سازمان شامل محصولات یا خدمات، ساختار سازمانی، منابع انسانی، فرایندها، روشهای اجرایی، دستورالعملهای کاری و … بایستی مطابق با روش اجرایی مدیریت تغییرات با کد P-08 و روش اجرایی مدیریت دانش با کد P-09 نیز عمل نمود.

5- توزیع نسخ :

مطابق با فرم فهرست اطلاعات مدون معتبر توزیع شده است.

6- مدارک پیوست :

7- مدارک مربوطه :

روش اجرایی مدیریت ریسک ها و فرصت ها – نحوه رسیدگی

نحوه رسیدگی به روش اجرایی در ابتدا شناسایی ریسکها و فرصتها هست. ریسک ها و فرصت ها در حوزه های مختلف کیفیت ، محیط زیست و ایمنی و بهداشت و … ابتدا بایستی مورد شناسایی قرار بگیرند. در مرحله بعد تحلیل و ارزیابی ریسک ها و فرصت ها هست. سپس تحلیل و ارزیابی ریسکها و فرصتها توسط نماینده مدیریت صورت میپذیرد. مدیریت با توجه به فرمها و جمع آوری فرم های پر شده با برگزاری جلسات عمومی با حضور مدیران مجموعه این ریسک و فرصت ها را مورد بررسی قرار میدهد. سپس اقدامات لازم متناسب با حضور مدیریت عامل تعریف می گردد. اقدامات لازم جهت پیگیری ریسک ها و فرصت ها انجام میگیرد. این روش اجرایی می تواند در دریافت گواهینامه ISO 31000 خیلی موثر باشد.

روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها ، استاندارد های ایزو

روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها یا دستورالعمل ریسک ها و فرصت ها مختص تمامی استاندارد های ایزو می گردد. یعنی بند روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها در تمامی مستندات ایزو تعریف گردیده است. یعنی وقتی به مستندات انواع گواهینامه ایزو برخورد می کنید با دستورالعمل مدیریت ریسکها و فرصتها برمیخورید. در متن مستندات ایزو 22000 ( سیستم مدیریت ایمنی در صنایع غذایی ) ، مستندات ایزو 29001 ( سیستم مدیریت کیفیت در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی ) ، مستندات ایزو 10006 ( سیستم مدیریت پروژه ) و تمامی استانداردها و انواع گواهی نامه ایزو ، روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها تعریف شده است.

دریافت گواهینامه ایزو هنگامی که انجام میگیرد، مستندات ایزو نیز برای شرکتها تدوین میگردد. مراجع صادر کننده ایزو وظیفه شناس همچون سیستم کاران ، بدنبال اخذ گواهینامه ISO ، مستندات ایزو را به طور کامل و حتی رایگان در اختیار متقاضیان قرار می دهند.

نمونه مستندات ایزو مشابه یک گنج برای فعالان در حوزه ی ISO می باشد. دسترسی همه به نمونه مستندات ایزو ، امروزه توسط سیستم کاران – سازمان مرکزی به راحتی قابل انجام است. البته خیلی از شرکتها و افراد همین نمونه مستندات ایزو را از سایت سیستم کاران بطور رایگان دانلود می کنند. سپس مستندات را با مبالغ هنگفتی به مشتریان خود می فروشند. شما عزیزان همواره برای دریافت پکیج مستندات ایزو از همین سایت اقدام نمایید. برای ملاحظه لیست کامل و دانلود رایگان مستندات ایزو کلیک نمایید.

تعریف ریسکها و فرصتها چیست؟

در متون روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها یا دستورالعمل ریسک ها و فرصت ها ی مختلف ، دو عبارت ریسک‌ها و فرصت‌ها مفاهیم کلیدی در مدیریت پروژه و کسب‌وکار هستند:

تعریف ریسک‌ها

واژه ریسک‌ها به وقایع یا شرایطی اشاره دارند که می‌توانند تأثیر منفی بر اهداف پروژه یا کسب‌وکار بگذارد. این تأثیرات می‌توانند شامل تأخیر در زمان، افزایش هزینه‌ها، کاهش کیفیت و یا از دست رفتن منابع باشند. ریسک‌ها معمولاً به دو دسته تقسیم می‌گردند:

1. ریسک‌های داخلی: ناشی از عوامل داخلی سازمان، مانند مشکلات مدیریتی یا منابع ناکافی.
2. ریسک‌های خارجی: ناشی از عوامل بیرونی، مانند تغییرات اقتصادی، سیاسی یا اجتماعی.

فرصت‌ها

فرصت‌ها به شرایط یا وقایعی اشاره دارند که می‌توانند تأثیر مثبت بر اهداف پروژه یا کسب‌وکار داشته باشند. این فرصت‌ها می‌توانند منجر به افزایش درآمد، بهبود کیفیت یا کاهش هزینه‌ها شوند. شناسایی و بهره‌برداری از فرصت‌ها می‌تواند به رشد و توسعه سازمان کمک کند.

مدیریت ریسک و فرصت‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با شناسایی و ارزیابی این عوامل، تصمیمات بهتری بگیرند و به اهداف خود نزدیک‌تر گردند.

نحوه مدیریت ریسکها و فرصتها در یک سازمان چگونه است؟

در اکثر روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها یا دستورالعمل ریسک ها و فرصت ها ، مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌ها در یک سازمان شامل مراحل زیر است:

1. شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌ها

– تحلیل محیطی: بررسی عوامل داخلی و خارجی که می‌توانند تأثیرگذار باشند.

– برگزاری جلسات طوفان فکری: جمع‌آوری نظرات اعضای تیم برای شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌ها.

– استفاده از ابزارهای تحلیلی: مانند ماتریس SWOT (نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت‌ها، تهدیدها).

2. ارزیابی ریسک‌ها و فرصت‌ها

– تحلیل تأثیر و احتمال: تعیین احتمال وقوع هر ریسک و تأثیر آن بر اهداف سازمان.

– اولویت‌بندی: ریسک‌ها و فرصت‌ها بر اساس شدت و احتمال وقوع رتبه‌بندی می‌کنیم.

3. برنامه‌ریزی پاسخ به ریسک‌ها و فرصت‌ها

– استراتژی‌های پاسخ به ریسک:

  – کاهش: اقداماتی برای کاهش احتمال یا تأثیر ریسک.

  – انتقال: انتقال ریسک به شخص یا سازمان دیگر (مانند بیمه).

  – پذیرش: پذیرش ریسک با برنامه‌ریزی برای واکنش به آن.

  – اجتناب: تغییر برنامه یا پروژه برای جلوگیری از ریسک.

  – استراتژی‌های بهره‌برداری از فرصت‌ها:

  – سرمایه‌گذاری: تخصیص منابع برای بهره‌برداری از فرصت‌ها.

  – توسعه: ایجاد برنامه‌ها و پروژه‌های جدید برای استفاده از فرصت‌ها.

4. نظارت و کنترل

– بررسی مداوم: نظارت بر ریسک‌ها و فرصت‌ها به‌طور دوره‌ای و به‌روزرسانی اطلاعات.

– گزارش‌دهی: تهیه گزارش‌های دوره‌ای برای مدیران و ذینفعان درباره وضعیت ریسک‌ها و فرصت‌ها.

5. یادگیری و بهبود مستمر

– تحلیل پس از وقوع: بررسی نتایج و تأثیرات ریسک‌ها و فرصت‌ها پس از وقوع.

– توسعه فرایندها: بهبود فرآیندهای شناسایی و مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌ها بر اساس تجربیات قبلی.

این مراحل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به‌صورت مؤثرتر با ریسک‌ها و فرصت‌ها مواجه شوند و تصمیمات بهتری اتخاذ کنند.

مزایای پرداختن به ریسکها و فرصتها در یک شرکت چیست؟

پرداختن به ریسک‌ها و فرصت‌ها مطابق با روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها یا دستورالعمل ریسک ها و فرصت ها در یک شرکت مزایای متعددی دارد که می‌تواند به بهبود عملکرد و موفقیت سازمان کمک کند. برخی از این مزایا عبارتند از:

1. بهبود تصمیم‌گیری

– شناسایی و تحلیل ریسک‌ها و فرصت‌ها به مدیران کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و بر اساس اطلاعات دقیق عمل کنند.

2. کاهش خسارات

– با شناسایی و مدیریت ریسک‌ها، سازمان می‌تواند از وقوع مشکلات و خسارات مالی جلوگیری کند و هزینه‌های غیرمنتظره را کاهش دهد.

3. افزایش بهره‌وری

– توجه به فرصت‌ها و استفاده از آن‌ها می‌تواند منجر به بهبود فرآیندها و افزایش بهره‌وری در عملیات سازمان شود.

4. توسعه نوآوری

– شناسایی فرصت‌ها می‌تواند به ایجاد محصولات و خدمات جدید منجر شود و به نوآوری در سازمان کمک کند.

5. تقویت اعتبار و اعتماد

– سازمان‌هایی که به مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌ها توجه می‌کنند، معمولاً اعتماد بیشتری از طرف مشتریان، سرمایه‌گذاران و ذینفعان کسب می‌کنند.

6. پیشگیری از بحران

– مدیریت ریسک‌ها می‌تواند به پیشگیری از بحران‌ها و مشکلات بزرگ در آینده کمک کند و سازمان را در برابر نوسانات بازار مقاوم‌تر کند.

7. افزایش رقابت‌پذیری

– سازمان‌هایی که به فرصت‌ها توجه می‌کنند و ریسک‌ها را به‌طور مؤثر مدیریت می‌کنند، معمولاً در بازار رقابتی موفق‌تر هستند.

8. بهبود فرهنگ سازمانی

– توجه به ریسک‌ها و فرصت‌ها می‌تواند به ایجاد فرهنگی از پیش‌بینی، یادگیری و نوآوری در سازمان کمک کند.

9. توسعه پایدار

– مدیریت مؤثر ریسک‌ها و فرصت‌ها می‌تواند به دستیابی به اهداف توسعه پایدار و مسئولیت اجتماعی کمک کند.

10. افزایش رضایت مشتری

– با بهبود کیفیت محصولات و خدمات و کاهش مشکلات، رضایت مشتری افزایش می‌یابد و روابط بهتری با مشتریان برقرار می‌کند.

پرداختن به ریسک‌ها و فرصت‌ها نه‌تنها به حفظ و بقای سازمان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به رشد و توسعه پایدار آن نیز منجر گردد.

مسئولیت پرداهتن به ریسکها و فرصتها در هر سازمانی بر عهده کیست؟

مسئولیت پرداختن به ریسک‌ها و فرصت‌ها در هر سازمان به طور کلی بر عهده افراد و واحدهای مختلفی است و این مسئولیت می‌تواند بسته به ساختار سازمان، اندازه آن و فرهنگ حاکم بر آن متفاوت باشد. در ادامه به تفصیل به مسئولیت‌های مختلف در این زمینه می پردازیم:

1. مدیران ارشد

– مدیرعامل (CEO): مدیرعامل به عنوان بالاترین مقام اجرایی سازمان، مسئولیت کلی مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌ها را بر عهده دارد. او باید استراتژی‌های کلان سازمان را تعیین کرده و اطمینان حاصل کند که ریسک‌ها به‌درستی شناسایی و مدیریت می‌شوند. همچنین، مدیرعامل باید فرهنگ سازمانی را به گونه‌ای شکل دهد که توجه به ریسک‌ها و فرصت‌ها در تمامی سطوح سازمانی مورد توجه قرار گیرد.

  – هیئت مدیره: هیئت مدیره نیز نقش حیاتی در نظارت بر فرآیندهای مدیریت ریسک دارد. این هیئت مسئولیت دارد تا اطمینان حاصل کند که سیاست‌های مناسبی برای مدیریت ریسک‌ها در سازمان وجود دارد و همچنین باید به ارزیابی مستمر عملکرد مدیران در این زمینه بپردازد.

2. مدیران میانی

– مدیران پروژه: این مدیران مسئول شناسایی و مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌ها در پروژه‌های خاص هستند. آن‌ها باید با تیم‌های خود همکاری کنند تا ریسک‌های مرتبط با هر پروژه را شناسایی کرده و برنامه‌های مناسبی برای کاهش یا مدیریت آن‌ها تدوین کنند.

– مدیران واحدهای مختلف: هر مدیر در یک واحد سازمانی باید ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با فعالیت‌های خود را شناسایی و مدیریت کند. این شامل ارزیابی تأثیرات بالقوه بر عملکرد واحد و تلاش برای به حداقل رساندن ریسک‌ها و بهره‌برداری از فرصت‌ها است.

3. واحد مدیریت ریسک

– در بسیاری از سازمان‌ها، یک واحد یا تیم خاص برای مدیریت ریسک‌ها وجود دارد. این واحد معمولاً مسئول شناسایی، ارزیابی و نظارت بر ریسک‌ها و فرصت‌ها است. اعضای این تیم باید دارای تخصص‌های لازم در زمینه‌های مختلف باشند تا بتوانند به‌طور مؤثر به شناسایی و مدیریت ریسک‌ها بپردازند.

4. کارکنان

– همه کارکنان باید در شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌ها مشارکت کنند. این بدان معناست که هر فرد در سازمان باید از اهمیت مدیریت ریسک آگاه باشد و توانایی شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌های مربوط به وظایف خود را داشته باشد. آموزش و آگاهی‌بخشی در این زمینه می‌تواند به ایجاد فرهنگی از پیش‌بینی و آمادگی کمک کند.

5. مشاوران و کارشناسان خارجی

– در برخی موارد، سازمان‌ها ممکن است از مشاوران یا کارشناسان خارجی برای کمک به شناسایی و مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌ها استفاده کنند. این مشاوران می‌توانند تجربیات و دیدگاه‌های جدیدی را به سازمان بیاورند و به بهبود فرآیندهای مدیریت ریسک کمک کنند.

6. کمیته‌های ویژه

– برخی سازمان‌ها کمیته‌های ویژه‌ای برای مدیریت ریسک تشکیل می‌دهند که شامل اعضای مختلف از بخش‌های مختلف سازمان است. این کمیته‌ها می‌توانند به شناسایی و ارزیابی ریسک‌ها و فرصت‌ها بپردازند و پیشنهادات لازم را به مدیران ارشد ارائه دهند.

پرداختن به ریسک‌ها و فرصت‌ها یک مسئولیت جمعی است و نیاز به همکاری و مشارکت تمامی سطوح و بخش‌های سازمان دارد. این رویکرد تضمین می‌کند که ریسک‌ها به‌طور مؤثر مدیریت شوند و فرصت‌ها به‌درستی شناسایی و بهره‌برداری شوند. در نهایت، این فرآیند می‌تواند به بهبود عملکرد کلی سازمان، افزایش بهره‌وری و دستیابی به اهداف استراتژیک کمک کند.

چرا مدیران شرکتها به اهمیت مدیریت ریسک و فرصت اهمیت نمی دهند؟

مدیران شرکت‌ها ممکن است به اهمیت مدیریت ریسک و فرصت‌ها توجه کافی نداشته باشند و این عدم توجه می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. در ادامه به تفصیل به این دلایل پرداخته می‌شود:

1. عدم آگاهی و دانش کافی

بسیاری از مدیران ممکن است به‌طور کامل با مفاهیم و اصول مدیریت ریسک و فرصت آشنا نباشند. این عدم آگاهی می‌تواند به دلیل عدم آموزش‌های لازم در این زمینه یا تجربه کم در مواجهه با ریسک‌ها و فرصت‌ها باشد. در نتیجه، آن‌ها ممکن است نتوانند اهمیت این موضوعات را درک کنند و به تبع آن، به آن‌ها توجه کافی نداشته باشند.

2. فشارهای کوتاه‌مدت

مدیران معمولاً تحت فشار برای دستیابی به نتایج مالی فوری و کوتاه‌مدت هستند. این فشار می‌تواند ناشی از انتظارات سهامداران، رقبا یا حتی خود کارکنان باشد. در این شرایط، توجه به مسائل بلندمدت مانند مدیریت ریسک و فرصت‌ها ممکن است در اولویت قرار نگیرد و مدیران بیشتر به دنبال راهکارهای سریع و فوری باشند.

3. عدم فرهنگ سازمانی مناسب

فرهنگ سازمانی نقش بسیار مهمی در توجه به مدیریت ریسک و فرصت‌ها دارد. اگر فرهنگ سازمان به‌گونه‌ای باشد که ریسک‌ها را نادیده بگیرد یا به فرصت‌ها بی‌توجه باشد، مدیران نیز به‌طور طبیعی تمایلی به سرمایه‌گذاری در این حوزه نخواهند داشت. به عبارت دیگر، اگر سازمان نتواند محیطی را ایجاد کند که در آن ریسک‌ها و فرصت‌ها به‌طور فعال مدیریت شوند، مدیران نیز به این موضوعات توجه نخواهند کرد.

4. منابع محدود

در بسیاری از سازمان‌ها، به‌ویژه در سازمان‌های کوچک یا استارتاپ‌ها، منابع مالی و انسانی به‌گونه‌ای تخصیص داده می‌شود که مدیریت ریسک و فرصت‌ها در اولویت نیست. مدیران ممکن است احساس کنند که نمی‌توانند زمان و منابع لازم را برای این کار صرف کنند و به‌جای آن به مسائل دیگر توجه کنند. این موضوع می‌تواند منجر به نادیده گرفتن ریسک‌ها و فرصت‌ها شود.

5. تجربیات منفی گذشته

اگر یک سازمان در گذشته به مدیریت ریسک توجه نکرده و با مشکلات جدی مواجه شده باشد، ممکن است مدیران به این نتیجه برسند که مدیریت ریسک ضروری نیست. این تجربیات منفی می‌تواند باعث شود که مدیران به‌جای توجه به ریسک‌ها، بیشتر بر روی فرصت‌ها تمرکز کنند و در نهایت از مدیریت ریسک غافل شوند.

6. فقدان سیستم‌های مناسب

برخی سازمان‌ها ممکن است سیستم‌ها و فرآیندهای مناسبی برای شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌ها نداشته باشند. این فقدان سیستم‌های مناسب می‌تواند به بی‌توجهی مدیران منجر شود. اگر ابزارها و روش‌های مؤثری برای مدیریت ریسک‌ها وجود نداشته باشد، مدیران ممکن است احساس کنند که این موضوعات پیچیده و دشوار هستند و بنابراین از پرداختن به آن‌ها اجتناب کنند.

7. توجه به مسائل دیگر

مدیران ممکن است به مسائل دیگری مانند رشد فروش، کاهش هزینه‌ها، بهبود کیفیت محصولات یا خدمات و ارتقاء رضایت مشتریان توجه بیشتری داشته باشند. در این حالت، مدیریت ریسک و فرصت‌ها ممکن است در حاشیه قرار گیرد و به‌عنوان یک اولویت کمتر مهم تلقی شود. این توجه به مسائل دیگر می‌تواند باعث شود که ریسک‌ها و فرصت‌ها نادیده گرفته شوند.

8. عدم ارتباط مؤثر

اگر واحدهای مختلف سازمان، به ویژه واحدهای مالی، عملیاتی و بازاریابی، ارتباط مؤثری در زمینه ریسک‌ها و فرصت‌ها نداشته باشند، ممکن است مدیران از اهمیت این موضوع غافل شوند. عدم ارتباط مؤثر می‌تواند منجر به عدم شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌ها شود و در نهایت به تصمیم‌گیری‌های نادرست منجر گردد.

عدم توجه به مدیریت ریسک و فرصت‌ها می‌تواند به عواقب جدی برای سازمان منجر شود، از جمله خسارات مالی، از دست دادن فرصت‌های رشد و توسعه، و کاهش اعتبار سازمان. برای جبران این کمبود، ضروری است که مدیران آگاهی بیشتری نسبت به اهمیت این موضوع پیدا کنند و فرهنگ سازمانی را به‌گونه‌ای شکل دهند که به مدیریت ریسک و فرصت‌ها توجه بیشتری شود. ایجاد آموزش‌های لازم، توسعه سیستم‌های مناسب و تشویق ارتباط مؤثر میان واحدها می‌تواند به بهبود این وضعیت کمک کند.

دانلود رایگان نمونه روش اجرایی مدیریت ریسکها و فرصتها

برای دریافت فایل word دستورالعمل یا روش اجرایی رسیدگی به ریسک ها و فرصت ها بصورت رایگان با مرکز تماس بگیرید.

سیستم کاران به عنوان اولین و بزرگترین مرکز فعال در حوزه آموزش ISO در خدمت شماست.