روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق

روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق از دیگر روشهای اجرایی ذکر شده در مستندات محسوب می گردد. دستورالعمل کنترل محصولات / خدمات نامنطبق منطبق با ایزو 9001 تهیه و تدوین شده است. روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق به شرح نحوه مدیریت خدمات و محصولات نامنطبق و حصول اطمینان از شناسایی، ثبت، جداسازی و تعیین تکلیف مناسب می پردازد.

محصول نامنطبق یا خدمت نامنطبق ، محصول یا خدمتی است که با الزامات از پیش تعیین شده تطابق ندارد. شناسایی محصول یا خدمت منطبق به عهده سازمان کنترل هر کیفیتی می باشد. علاوه بر شناسایی محصول و خدمت نامنطبق بایستی اقدام مقتضی نیز تعریف گردد. در واقع اقدامات پس از شناسایی محصول و خدمت نامنطبق خیلی مهمتر از شناسایی آنهاست. مجموعه فرآیندهای مربوط به خدمت یا کالای نامنطبق را کنترل محصول یا خدمت نامنطبق می گویند.

روش اجرایی یا دستورالعمل کنترل محصول، خدمت نامنطبق یکی از مستندات مهم در استاندارد ISO9001 می باشد. مشاوران و کارشناسان ایزو ، مخصوصا در حوزه سیستم مدیریت کیفیت ، نیاز مبرم به این روش اجرایی مهم دارند.

روش اجرایی کنترل محصول نامنطبق زیر به عنوان یک نمونه مبنا در اختیار علاقمندان گذاشته شده است.

1-هدف:

هدف از تدوین این روش اجرایی ، تشریح نحوه مدیریت خدمات و محصولات نامنطبق و حصول اطمینان از شناسایی، ثبت، جداسازی و تعیین تکلیف مناسب می باشد.

2- دامنه كاربرد :

اين روش اجرايي در واحد کنترل کیفیت کاربرد دارد.

3- مسئوليت نظارت و اجرا :

• نظارت : مدیریت کنترل کیفیت
• اجرا : واحد کنترل کیفیت

4- شرح:

محصول نامنطبق یا خدمت نامنطبق محصول و یا خدمتی است كه به هر دليل، با خواسته ها و الزامات از پيش تعيين شده مطابقت ندارد. با توجه به ماهيت انحصاری محصولات و فعاليت هاي فرآيندي ، كنترلهای عدم انطباق بایستی با دقت اعمال گردند.

4-1- کنترل محصولات نامنطبق:

پس از پایش و اندازه گیری (کنترل کیفیت) اقلام ، محصولات ، در صورت وجود عدم انطباق ، آن مواد ، اقلام ، محصولات جداسازی شده و در کلیه مراحل از انجام هر گونه اقدامات بر روی آنها جلوگیری بعمل آمده تا نسبت به آن محصولات تعیین تکلیف قطعی صورت پذیرد. لذا سه حالت تعریف می گردد. لازم به یادآوری است که کنترل کیفیت ها در سه بخش کنترل کیفیت ورودی و کنترل کیفیت انبارها و کنترل کیفیت خروجی تعریف شده اند.

4-2- اصلاح

در این صورت محصولات و یا خدمات جهت اصلاح به واحدهای مربوطه ارجاع داده می شوند. درباره اقلام ورودی به مسئول خرید ارجاع داده می شود. در مورد اقلام موجود در انبار و یا اقلام خروجی از انبار در مرحله ی تحویل به مشتری یا کارفرما به انبار ارجاع داده می شود. مسئول خرید و یا مسئول انبار پس از رفع عدم انطباق آن ، مجدد به واحد کنترل کیفیت ارائه میدهد. واحد کنتریال کیفیت مجدد پایش خود را انجام می دهد. مجدداً اگر آن خدمت انجام شده یا محصولات غیر قابل قبول بود واحد کنترل کیفیت برای آن محصول یا خدمت صورتجلسه محصول / خدمت نامنطبق مطابق با فرم” صورتجلسه محصول /خدمت نا منطبق ” با کد F-07-00-01 تنظیم می کند و برای تعیین تکلیف یکی از حالات 2 یا 3 زیر اجرا می گردد.

4-3- کسب مجوز ارفاقی

در اینگونه موارد می توان متناسب با ماهیت فرآیند (ویژه بودن) و همچنین نوع محصولات یا خدمات انجام شده از کارفرما مطابق با فرم “مجوز ارفاقی” با کد F-07-00-02 اجازه ارفاقی کسب نمود. در کسب مجوز ارفاقی سه حالت امکان پذیر است :

الف) کارفرما یا مشتری محصول و یا خدمت را با عیوب مشخصه می پذیرد.

ب) کارفرما محصول و یا خدمت را با عیوب مشخصه نمی پذیرد.

ج) کارفرما عملیات انجام شده (محصول تولید شده ) را با عیوب مشخصه با درخواست شرایطی (شرط کاهش قیمت) می پذیرد.

4-1-3- معدوم سازی یا تخریب

چنانچه هیچ یک از حالات فوق الذکر امکان پذیر نباشد برای محصولات، معدوم سازی یا تخریب صورت میگیرد و برای خدمات بایستی از نو اقدام گردد.

نکته: کلیه کالاها و محصولاتی که برای معدوم سازی تشخیص داده شده اند بایستی تا قبل از خروج از سیستم شرکت تحت شرایط کنترل شده ای از سایر کالاها و محصولات جداسازی و نگهداری شوند.

سوابق مرتبط با موارد نا‌‌‌منطبق بعنوان بخشي از سوابق مهم، بطور دقيق نگهداري مي شود.

5- توزیع نسخ :

مطابق با فرم فهرست اطلاعات مدون معتبر سیستم مدیریت یکپارچه توزیع شده است.

6- مدارک پیوست :

کنترل خروجی های نامنطبق ایجاب می کند که یک سازمان خروجی هایی را که با نیازهای مشتری مطابقت ندارند شناسایی کند و آنها را کنترل کند تا از استفاده یا تحویل ناخواسته آنها جلوگیری کند.

خروجی ها لزوماً به معنای محصولات معیوب یا خطا در ارائه خدمات نیستند، این می تواند هر خروجی در فرآیند نیز باشد. این می تواند شامل خطاهایی در سند طراحی، مشکلات فاکتور، مشکلات در درک نیازهای مشتری یا یک محصول معیوب باشد. هدف روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق اینست که خروجی‌های فرآیند، محصولات یا خدمات غیر منطبق به مشتری تحویل نگردد یا به طور سهوی در داخل مورد استفاده قرار نگیرد.

کنترل خروجی های نامنطبق چرا مهم است؟

شناسایی خروجی‌ های فرآیند، محصولات و خدمات غیر منطبق بسیار مهم هست. ابتدا بایستی محصولات نامنطبق شناسایی گردد. سپس اقدامات لازم جهت اطمینان از اینکه محصول نا منطبق به دست مشتری نرسیده است انجام گردد. بعد اقدامات لازم جهت رفع عدم انطباقهای محصول و خدمات نامنطبق انجام گردد. محصول یا خدمات خروجی نامطلوب هنگامی که شناسایی یا کنترل نشود می تواند منجر به تعدادی از مشکلات کیفیت شود که در نهایت به دست مشتری می رسد.

یک محصول معیوب یا خدمات با کیفیت بد هرگز توسط مشتری مورد توجه و قدردانی نیست و این امر می تواند منجر به نارضایتی مشتری گردد. بنابراین مهم است که سازمان‌ ها تمام مراحلی را که در تولید خروجی‌های فرآیند دخیل هستند، شناسایی کنند. سپس مکانیسم ‌هایی را برای شناسایی خروجیهای نامطلوب ایجاد کنند. و مجموعه‌ای از مراحل معین برای رسیدگی به چنین خروجی ‌های غیر منطبق داشته باشند. خروجی در اینجا به معنای هر خروجی از فرآیند، محصول یا خدمات است.

روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق ، ایزو9001

روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق به دلیل اینکه با کیفیت محصولات و خدمات ارتباط مستقیم دارد از جمله الزامات در مستندات ایزو9001 محسوب می گردد. یعنی جهت پیاده سازی استاندارد ایزو 9001 روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق از اهمیت بالایی برخوردار هست. درون مستندات ایزو 9001 بند 7 این روش اجرایی به عنوان یک الزام تعریف می گردد.

با عدم انطباق چگونه برخورد می کنید؟

حتی اگر موارد عدم انطباق کمتر از حد ایده آل هستند، اما نحوه پاسخگویی شما به آنها مهمترین چیز است. پس بهترست همه آنها را اصلاح کرد. پس از شناسایی عدم انطباق، چه توسط خودتان یا یک ممیز داخلی یا خارجی، ضروری است که به سرعت برای کنترل و اصلاح وضعیت اقدام کنید.

اولین گام در برخورد با عدم انطباق، پر کردن گزارش عدم انطباق (NCR) است. NCR سندی است که به مسئول عدم انطباق اطلاع می دهد دقیقاً مشخص می کند که عدم انطباق چیست؟ توضیح می دهد که چگونه آن را اصلاح کنید و از وقوع آن در آینده جلوگیری کنید.

پس از تکمیل NCR، باید برنامه اقدامی را که برای اصلاح عدم انطباق مشخص کردید دنبال کنید. همچنین ایده خوبی است که ارزیابی کنید اقدامات اصلاحی شما تا چه حد در حل مشکل موثر است. با انجام این اقدامات، در موقعیت بهتری خواهید بود تا اطمینان حاصل کنید که سازمان شما با الزامات ISO 9001 مطابقت دارد.

چرا انطباق با ISO 9001 مهم است؟

انطباق موفقیت آمیز با ISO 9001 می تواند با کاهش احتمال خطا و صرفه جویی در زمان به افزایش کارایی منجر گردد. همچنین می تواند سازگاری بهتری در فرآیندها و سیستم های شما ایجاد کند و به بهبود مستمر QMS شما کمک کند. این مزایا به نوبه خود به کارکنان شادتر و مشتریان راضی تر کمک می کند. non-compliance یا عدم انطباق نیز بمعنای عدم رعایت الزامات تعریفی در سازمان است.

مستندات ایزو مورد نیاز تمامی سازمانها جهت اخذ گواهینامه ایزو بابت پیاده سازی الزامات ایزو می باشد. مرکز سیستم کاران به عنوان یک مرکز عام المنفعه تمامی مستندات ایزو را به صورت رایگان در همین سایت در مطلب ( دانلود رایگان مستندات ایزو ) ارائه کنید.

همچنین فرمهای مندرج در هر روش اجرایی و دستورالعمل ها را می توانید از مطلب ( دانلود رایگان فرم های ایزو ISO ) بردارید و به رایگان استفاده کنید.

گزارش عدم انطباق چیست؟

گزارش عدم انطباق (Non-Conformance Report یا NCR) یک سند رسمی و مهم در مدیریت کیفیت و فرآیندهای سازمانی است که به منظور شناسایی، مستندسازی و تحلیل مواردی که با الزامات و استانداردهای مشخص شده مطابقت ندارند، تهیه می‌شود. این گزارش معمولاً در صنایع مختلف، به ویژه در حوزه‌های تولید، خدمات، و پروژه‌های مهندسی استفاده می‌شود.

اجزای کلیدی گزارش عدم انطباق:

1. تاریخ و زمان شناسایی عدم انطباق

این بخش شامل تاریخ و زمان دقیق شناسایی مشکل است که به پیگیری و مستندسازی بهتر کمک می‌کند.

2. شرح دقیق عدم انطباق

در این قسمت، به طور جامع و واضح، مشکل شناسایی شده توصیف می‌شود. این توصیف باید شامل جزئیات کافی باشد تا هر فردی که گزارش را می‌خواند، بتواند به راحتی مشکل را درک کند.

3. محل وقوع عدم انطباق

این بخش مشخص می‌کند که عدم انطباق در کدام بخش از فرآیند، محصول یا خدمات رخ داده است. این اطلاعات به شناسایی نقاط ضعف در سیستم کمک می‌کند.

4. عوامل احتمالی ایجاد کننده عدم انطباق

در این قسمت، دلایل و عواملی که ممکن است منجر به بروز عدم انطباق شده‌اند، تحلیل و ذکر می‌شود. این می‌تواند شامل خطاهای انسانی، نقص‌های فنی، یا مشکلات در فرآیندهای داخلی باشد.

5. اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه پیشنهاد شده

این بخش شامل پیشنهادات و راهکارهایی است که برای رفع مشکل و جلوگیری از تکرار آن در آینده ارائه می‌شود. این اقدامات می‌توانند شامل آموزش کارکنان، بهبود فرآیندها یا تغییر در طراحی محصول باشند.

6. مسئولان پیگیری و زمان‌بندی برای اقدامات اصلاحی

در این قسمت، افرادی که مسئول پیگیری و اجرای اقدامات اصلاحی هستند، مشخص می‌شوند. همچنین، زمان‌بندی برای انجام این اقدامات نیز تعیین می‌شود تا اطمینان حاصل شود که مشکلات به سرعت حل می‌شوند.

اهمیت گزارش عدم انطباق

گزارش عدم انطباق به سازمان‌ها کمک می‌کند تا نقاط ضعف خود را شناسایی و بهبود دهند. این گزارش نه تنها به بهبود کیفیت محصولات و خدمات کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش رضایت مشتریان نیز منجر شود. با استفاده از این گزارش، سازمان‌ها می‌توانند فرآیندهای خود را بهینه‌سازی کرده و از بروز مشکلات مشابه در آینده جلوگیری کنند. در نهایت، مدیریت مؤثر عدم انطباق می‌تواند به افزایش اعتبار و اعتماد مشتریان نسبت به سازمان کمک کند.

اقدام اصلاحی بر اساس گزارش عدم انطباق

کارهای اصلاحی یا اقدام اصلاحی بر اساس گزارش عدم انطباق (Non-Conformance Report یا NCR) به مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و فرآیندها اطلاق می‌شود که به منظور شناسایی، تحلیل، و رفع مشکلاتی که در یک سازمان یا سیستم به وجود آمده‌اند، طراحی و اجرا می‌شوند. این اقدامات هدف اصلی‌شان جلوگیری از تکرار مشکلات مشابه در آینده و بهبود کیفیت محصولات و خدمات است. در ادامه، مراحل و جزئیات بیشتری از این فرآیند ارائه میکنیم.

1. تحلیل علت ریشه‌ای

   – این مرحله یکی از مهم‌ترین مراحل در فرآیند اقدام اصلاحی است. هدف این است که نه تنها به علائم مشکل پرداخته شود، بلکه علت اصلی و ریشه‌ای آن شناسایی گردد. برای این منظور، از تکنیک‌های مختلفی مانند روش 5 چرا (5 Whys) استفاده می‌شود که در آن با پرسش‌های متوالی به عمق مشکل می‌پردازید. همچنین، نمودار ایشی‌کاوا (Fishbone Diagram) یا نمودار استخوان ماهی نیز می‌تواند به شناسایی عوامل مختلف مؤثر در بروز مشکل کمک کند. این تحلیل به تیم‌ها کمک می‌کند تا به درک عمیق‌تری از دلایل بروز عدم انطباق برسند.

2. تدوین برنامه اقدام اصلاحی

   – پس از شناسایی علت ریشه‌ای، لازم است یک برنامه جامع برای اقدام اصلاحی تدوین شود. این برنامه باید شامل مراحل و فعالیت‌های مشخصی باشد که برای رفع مشکل انجام خواهند شد. همچنین، در این مرحله، مسئولیت هر یک از اقدامات تعیین می‌شود و زمان‌بندی دقیق برای اجرای آنها مشخص می‌گردد. این برنامه باید به گونه‌ای باشد که قابل پیگیری و ارزیابی باشد تا اطمینان حاصل شود که اقدامات به درستی انجام می‌شوند.

3. اجرا و پیگیری اقدامات اصلاحی

   – در این مرحله، اقدامات اصلاحی باید به طور مؤثر و در زمان‌های تعیین شده اجرا شوند. این اقدامات ممکن است شامل آموزش‌های جدید برای کارکنان، بهبود فرآیندهای موجود، تغییر در طراحی محصولات، یا حتی به‌کارگیری فناوری‌های جدید باشند. پیگیری منظم و مداوم در این مرحله بسیار مهم است و باید اطمینان حاصل شود که همه کارکنان در جریان روند اصلاحات قرار دارند و به درستی عمل می‌کنند.

4. بررسی و تأیید اقدامات اصلاحی

   – پس از اجرای اقدامات، باید بررسی شود که آیا این اقدامات به درستی مشکل را حل کرده‌اند یا خیر. این بررسی می‌تواند شامل بازرسی‌های داخلی، آزمایش‌های کنترل کیفیت، یا ارزیابی‌های دیگر باشد. هدف این است که اطمینان حاصل شود که اقدامات اصلاحی واقعاً تأثیر مثبتی بر کیفیت و عملکرد سازمان داشته‌اند و اینکه مشکل به طور کامل برطرف شده است.

5. مستندسازی و گزارش‌دهی

   – تمامی مراحل و نتایج اقدامات اصلاحی باید به دقت مستند شوند. این مستندات شامل گزارش نهایی است که در آن جزئیات اقدامات انجام شده، نتایج به‌دست‌آمده و هر گونه تغییرات در فرآیندها یا سیستم‌ها ذکر می‌شود. مستندسازی دقیق نه تنها به شفافیت کمک می‌کند، بلکه به سازمان اجازه می‌دهد تا از تجربیات گذشته برای بهبود مستمر استفاده کند.

6. اقدامات پیشگیرانه

   – علاوه بر اقدامات اصلاحی، ممکن است نیاز به اتخاذ اقدامات پیشگیرانه نیز باشد. این اقدامات به منظور جلوگیری از بروز مشکلات مشابه در آینده طراحی می‌شوند و شامل بهبود فرآیندها، آموزش‌های اضافی، و تغییر در سیاست‌ها و رویه‌های داخلی می‌شوند. هدف این است که سازمان‌ها به یک سیستم پیشگیرانه تبدیل شوند که به طور مداوم به دنبال شناسایی و حل مشکلات قبل از وقوع آنها باشد.

اهمیت اقدامات اصلاحی

اقدامات اصلاحی نه تنها به رفع مشکلات فعلی کمک می‌کنند، بلکه به بهبود مستمر کیفیت و کارایی سازمان نیز منجر می‌شوند. از طریق اجرای مؤثر این اقدامات، سازمان‌ها می‌توانند به بهبود رضایت مشتریان، کاهش هزینه‌ها، و افزایش بهره‌وری دست یابند. همچنین، این اقدامات به ایجاد فرهنگ بهبود مستمر در سازمان کمک می‌کنند. به طور کلی، اقدامات اصلاحی به عنوان یک جزء اساسی از سیستم مدیریت کیفیت (QMS) شناخته می‌شوند و نقش کلیدی در تضمین کیفیت و موفقیت بلندمدت سازمان ایفا می‌کنند.

از مطالب مفید در سیات دوم مرکز به آدرس WWW.SYSTEMKARAN.COM بازدید بفرمایید.

تقسیم بندی عدم انطباق ها

تقسیم‌بندی عدم انطباق‌ها (Non-Conformances) یکی از مراحل کلیدی در مدیریت کیفیت و بهبود مستمر در سازمان‌ها است. این تقسیم‌بندی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا مشکلات را به شیوه‌ای سیستماتیک شناسایی، تحلیل و مدیریت کنند. در ادامه، جزئیات بیشتری از انواع تقسیم‌بندی عدم انطباق‌ها و اهمیت هر یک از آنها ارائه میکنیم.

1. بر اساس نوع عدم انطباق

   عدم انطباق‌های محصول

     – این دسته شامل مشکلاتی است که به کیفیت و ویژگی‌های فیزیکی محصولات مربوط می‌شود. به عنوان مثال، ممکن است نقص‌هایی در طراحی وجود داشته باشد که باعث کاهش عملکرد یا ایمنی محصول شود. همچنین، استفاده از مواد اولیه نامناسب یا مشکلات در فرآیند تولید نیز می‌تواند به عدم انطباق‌های محصول منجر شود. شناسایی این نوع عدم انطباق‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کند تا کیفیت محصولات خود را بهبود بخشند و از نارضایتی مشتریان جلوگیری کنند.

  عدم انطباق‌های فرآیندی

     – این نوع عدم انطباق‌ها به مشکلاتی در فرآیندهای تولید یا خدمات مربوط می‌شود. به عنوان مثال، اگر کارکنان مراحل مشخص شده در یک فرآیند را رعایت نکنند یا از روش‌های استاندارد استفاده نکنند، ممکن است باعث بروز مشکلات جدی در کیفیت یا کارایی شوند. شناسایی و اصلاح این نوع مشکلات می‌تواند به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها منجر شود.

  عدم انطباق‌های مستندات

     – این دسته شامل خطاها یا نواقص در مستندات سازمان است. این مشکلات ممکن است شامل عدم وجود مستندات لازم، نادرستی اطلاعات، یا عدم رعایت الزامات مستندات باشد. مستندات دقیق و صحیح برای بهره‌وری و کیفیت سازمان بسیار حیاتی هستند، و عدم انطباق در این زمینه می‌تواند به مشکلات جدی در فرآیندها و تصمیم‌گیری‌ها منجر شود.

  عدم انطباق‌های سیستم مدیریتی

     – این نوع عدم انطباق‌ها به عدم تطابق با استانداردهای مدیریتی، مانند ISO یا سایر الزامات قانونی مربوط می‌شود. عدم رعایت این استانداردها می‌تواند منجر به جریمه‌ها، کاهش اعتبار سازمان و از دست دادن مشتریان شود. بنابراین، شناسایی و رفع این نوع عدم انطباق‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

2. بر اساس شدت و تأثیر

عدم انطباق‌های جزئی

     – این نوع مشکلات معمولاً تأثیر کمی بر عملکرد یا کیفیت دارند و می‌توانند به راحتی اصلاح شوند. به عنوان مثال، خطاهای کوچکی در مستندات یا نقص‌های جزئی در محصول ممکن است در این دسته قرار گیرند. اگرچه این مشکلات ممکن است فوری به نظر نرسند، اما در صورت عدم توجه، می‌توانند به مشکلات بزرگ‌تری تبدیل شوند.

عدم انطباق‌های عمده

     – این دسته شامل مشکلاتی است که تأثیر قابل توجهی بر کیفیت، ایمنی یا عملکرد دارند و نیاز به اقدامات فوری و جدی دارند. به عنوان مثال، نقص‌های جدی در یک محصول که می‌تواند سلامت مشتریان را به خطر بیندازد، در این دسته قرار می‌گیرد. شناسایی سریع و اصلاح این نوع عدم انطباق‌ها برای حفظ اعتبار و ایمنی سازمان بسیار مهم است.

عدم انطباق‌های بحرانی

     – این نوع مشکلات می‌توانند به طور جدی بر ایمنی، سلامت یا عملکرد سازمان تأثیر بگذارند و نیاز به اقدامات سریع و جامع دارند. به عنوان مثال، یک نقص در تجهیزات ایمنی می‌تواند به حوادث جدی منجر شود. در این موارد، سازمان باید فوراً اقدام کند تا از بروز حوادث و آسیب‌ها جلوگیری کند.

3. بر اساس منبع عدم انطباق

عدم انطباق‌های داخلی

     – این نوع عدم انطباق‌ها ناشی از مشکلات در داخل سازمان هستند، مانند خطاهای انسانی، نقص‌های فرآیندی یا مشکلات در تجهیزات. شناسایی این نوع مشکلات به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرآیندهای داخلی خود را بهبود بخشند و از بروز مشکلات مشابه در آینده جلوگیری کنند.

عدم انطباق‌های خارجی

     – این دسته شامل مشکلاتی است که ناشی از عواملی خارج از کنترل سازمان هستند، مانند تغییرات در مقررات، تأمین‌کنندگان نامناسب یا مشکلات در زنجیره تأمین. این نوع عدم انطباق‌ها می‌توانند تأثیرات جدی بر عملیات سازمان داشته باشند و نیاز به مدیریت ریسک و برنامه‌ریزی دقیق دارند.

4. بر اساس زمان بروز

عدم انطباق‌های پیش از تولید

     – این نوع مشکلات قبل از آغاز تولید یا ارائه خدمات شناسایی می‌شوند. شناسایی این نوع عدم انطباق‌ها به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که قبل از شروع فرآیند تولید، مشکلات را برطرف کنند و از هدررفت منابع جلوگیری کنند.

عدم انطباق‌های حین تولید

     – این دسته شامل مواردی است که در طول فرآیند تولید یا ارائه خدمات اتفاق می‌افتند. شناسایی و اصلاح این نوع مشکلات در حین تولید می‌تواند به بهبود کیفیت و کاهش هزینه‌ها کمک کند.

عدم انطباق‌های پس از تولید

     – این نوع مشکلات پس از تولید و در مرحله تحویل محصول یا خدمات به مشتری شناسایی می‌شوند. این عدم انطباق‌ها می‌توانند به نارضایتی مشتریان و کاهش اعتبار سازمان منجر شوند، بنابراین شناسایی و اصلاح آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

5. بر اساس تأثیر بر مشتری

عدم انطباق‌های قابل مشاهده

     – این نوع مشکلات معمولاً به راحتی توسط مشتریان قابل شناسایی هستند، مانند نقص‌های ظاهری در محصولات. در این موارد، نارضایتی مشتریان می‌تواند به سرعت افزایش یابد و به اعتبار سازمان آسیب برساند.

عدم انطباق‌های غیرقابل مشاهده

     – این دسته شامل مشکلاتی است که ممکن است مشتری از آنها آگاه نباشد، اما می‌توانند بر عملکرد یا کیفیت محصول تأثیر بگذارند. شناسایی و رفع این نوع مشکلات به سازمان‌ها کمک می‌کند تا کیفیت محصولات و خدمات خود را بهبود بخشند و از بروز مشکلات جدی در آینده جلوگیری کنند.

تقسیم‌بندی عدم انطباق‌ها به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که به طور مؤثرتری به شناسایی، تحلیل و رفع مشکلات بپردازند. با استفاده از این تقسیم‌بندی‌ها، سازمان‌ها می‌توانند اولویت‌بندی بهتری برای اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه داشته باشند و از تکرار مشکلات مشابه در آینده جلوگیری کنند.

این فرآیند به بهبود مستمر کیفیت و کارایی سازمان کمک می‌کند و به ایجاد یک فرهنگ بهبود مستمر در سازمان می‌انجامد. در نهایت، شناسایی و مدیریت مؤثر عدم انطباق‌ها می‌تواند به افزایش رضایت مشتریان، کاهش هزینه‌ها و بهبود عملکرد کلی سازمان منجر گردد.

دانلود نمونه روش اجرایی کنترل محصولات / خدمات نامنطبق – فرمت Word